Gelukkige Valentijnsdag: vrijheid, broederschap en... vrolijkheid!

Liefde is geen terugkerend thema in De Avonturen van Kuifje. Het beleven van het avontuur dwingt Kuifje om zich op zijn missie te concentreren en niets zal hem van zijn pad doen afwijken. Bovendien staat hij zichzelf slechts zeldzame ontspannende momenten of vertrouwelijke gesprekken toe (yoga, wandelingen in de bergen, avondcocktails). Men zal zich de prachtige nachtscène in De Juwelen van Bianca Castafiore herinneren waar de held overweldigd wordt door melancholie bij het luisteren naar een gitaarmelodie die door een zigeuner wordt gespeeld. Het is volle maan, het is goed weer en men kan zich de aangename geuren voorstellen die uit de slapende aarde komen. Maar, laten we het nogmaals benadrukken, het is een beetje de uitzondering van het loslaten die de regel van algemene terughoudendheid bevestigt...

Hergé wilde het zo, geen verheffing van het gevoel: Kuifje verkent de gepassioneerde dimensies niet en stort weinig zijn hart uit. Hij incarneert trouwens de meer dan perfecte held die bijna geen emotie toont! Zijn creatieve vader "verhindert" hem elke liefdesrelatie in naam van de redactionele codes van die tijd en van een zekere deugd, die hij aan zijn romantisch verhaal oplegt. De tekenaar drong veel aan op de perfecte vrijheid van zijn sterfiguur. Wat had hij kunnen doen met een jongeman die verliefd wordt, die wegkwijnt, die zich plotseling in Molensloot of elders wil vestigen, in de zachte warmte van de familiecocoon? Geen gekke vertrekken meer, geen vliegende starts meer en geen koffers meer inpakken in een handomdraai!

Voor Hergé weegt het begrip vriendschap veel zwaarder dan dat van de liefde, een liefde die beslist een fysieke aantrekkingskracht inhoudt.

Uiteindelijk een goedaardige wereld, een zeer "klare lijn", zonder geweld, zonder seks, zonder vleselijke relatie. Alleen broederschap en humor zouden moeten verschijnen en domineren. En natuurlijk, vrijheid!

Kuifje ontwikkelt zich geleidelijk aan in zijn autonomie: geen familie, geen steun, ook al gaat zijn schepper hem door de avonturen belonen, met een entourage die vergelijkbaar is met die van de banden van bloed en hart. Dit soort gemeenschap, waarvan de leden nauw met elkaar verbonden zijn, zal hem in staat stellen om affiniteiten te ontwikkelen en vriendschappelijke relaties op te bouwen die zijn avonturen een dimensie van menselijkheid geven die vrij uniek is.

Uiteindelijk domineert het werkwoord "liefhebben" de vakken en tekstballonnen, want zowel in de vriendschap als in de liefde genieten we van het samenzijn, helpen we elkaar, lachen we van harte en de eenvoudige aanwezigheid van anderen biedt ons troost en genot. Ook al wil kapitein Haddock maar één ding: ontsnappen aan de Castafiore!

Het begin van een echte romantische idylle in De Juwelen Van Bianca Castafiore is echter wel te merken. Professor Zonnebloem werd op de beroemde zangeres verliefd. Een emotionele en spontane impuls die hem zal aanzetten tot het creëren van een nieuwe variëteit van witte rozen met de lieve naam "Bianca"!

Laten we ons een plezier op deze speciale dag niet ontzeggen, als de romantische bloem bij uitstek de rode roos is, waarom proberen we dan niet, zoals professor Zonnebloem, andere leuke ideeën om cadeau te doen: rose bianco come una colomba, diner in kasteel Molensloot, varen op de vijvers, parachutespringen,... en waarom niet, een kleine tintelende verrassing die ons aan De Avonturen van Kuifje doet denken?